Κάλεσμα στήριξης των αιθουσών και της πόλης μας! Κυριακή 2 Απριλίου δωρεάν προβολές σε ΙΝΤΕΑΛ, ΑΣΤΟΡ και ΙΡΙΔΑ για τη διάσωση των τριών ιστορικών κινηματογράφων που απειλούνται με λουκέτο. Πριν την είδηση που θα σας μεταφέρουμε, μπορείτε εδώ να υπογράψετε και το σχετικό petition.
Πέρα από τις σχετικές κινήσεις που γίνονται με συνεντεύξεις, μίνι φεστιβάλ και αρκετά ακόμα, έχουμε τις δηλώσεις πολλών σκηνοθετών (και όχι μόνο) που εκφράζουν την στήριξη τους στα σινεμά που βρίσκονται σε μια μεγάλη απειλή κλεισίματος.
Συγκεκριμένα ο Κώστας Γαβράς ανέφερε: «Είναι βάρβαρο αυτό που πάει να γίνει», είπε, κάνοντας έκκληση «στον πολιτιστικό και κινηματογραφικό πατριωτισμό της υπουργού». Εν συνεχεία, ο Φατίχ Ακίν τόνισε πως ο κινηματογράφος είναι η κληρονομιά μας ήδη από τότε που οι πρόγονοί μας διηγούνταν ιστορίες σε σπηλιές, και προσπαθούσαν να κατανοήσουν τον κόσμο. «Είναι αμαρτία να κλείσουν αυτά τα σινεμά», είπε.
Θερμά κείμενα υποστήριξης προς τους κινηματογράφους, διαβίβασαν, μέσω του διευθυντή του Πανοράματος Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου Νίνου Φένεκ Μικελίδη, οι Κεν Λόουτς και Εμίρ Κουστουρίτσα ο οποίος δήλωσε σοκαρισμένος στο ενδεχόμενο να μπει λουκέτο στα δύο σινεμά: «η κατεδάφισή τους θα είναι έγκλημα».
Από κει και πέρα, τον ρόλο έχουν οι αιθουσάρχες και ο Μπάμπης Κονταράκης, αιθουσάρχης του ΑΣΤΟΡ, μαζί με τον πατέρα του Ανδρέα Κονταράκη δήλωσαν: «Ζητάμε την κήρυξη της χρήσης ως διατηρητέα των δύο κινηματογράφων. Ο ΕΦΚΑ παραχωρεί τα κτίρια χωρίς να προβλέπει την διατήρηση της λειτουργίας των κινηματογράφων. Ταυτόχρονα, εμποδίζει να κηρυχθούν διατηρητέοι ως προς την χρήση τους οι κινηματογράφοι, που είναι ο μόνος τρόπος που εγγυάται την απρόσκοπτη λειτουργία τους, ενώ αποτελεί και ένα καθεστώς προστασίας που δικαιούνται. Προκαλεί εντύπωση το γεγονός ότι μετά τις φαιδρές αιτιάσεις που περιλάμβανε η ένσταση του ΕΦΚΑ ενάντια στην κήρυξη, το ΥΠΕΝ κωλυσιεργεί να κηρύξει διατηρητέα την χρήση τους, παρόλο που οι κινηματογράφοι εκπληρώνουν όλα τα κριτήρια. Και αναρωτιόμαστε γιατί. Το θέμα αναβλήθηκε ήδη 3 φορές. Δεν εξετάζεται η πρόταση για να μην εγκριθεί».
«Έχουμε συγκεντρώσει ήδη 10 χιλιάδες υπογραφές στήριξης – μπορούμε να φέρουμε όσες χρειαστεί – και μας λείπει ακόμα μια. Αυτή του Υπουργού. Βρισκόμαστε στο σημείο που ο Υπουργός χρειάζεται να βάλει απλώς μια υπογραφή, όμως απ’ ότι φαίνεται κάτι τον εμποδίζει».
«Και προσέθεσε: «Το ΥΠΕΝ και το ΥΠΠΟΑ να αναλάβουν τις ευθύνες τους στον πολιτισμό, το δημόσιο συμφέρον, την πόλη, τους κατοίκους της, και να κηρύξουν άμεσα διατηρητέα την χρήση των κινηματογράφων. Βάσει των αιτιολογικών εκθέσεων του ΥΠΕΝ δικαιούνται αυτό το καθεστώς.
Ο ΕΦΚΑ διαχειρίζεται δημόσια περιουσία με όρους real-estate. Όμως την Κυριακή με το κάλεσμα μας “ΤΑ ΣΙΝΕΜΑ ΜΑΣ, Η ΠΟΛΗ ΜΑΣ”, η στήριξη του κόσμου ήταν πρωτοφανής. Απέδειξε ο κόσμος ότι τα θέλει τα σινεμά του, ότι τη θέλει την πόλη του να είναι μια πόλη ζωντανή.»
Ο Μπάμπης Κονταράκης διέψευσε εμφατικά το επιχείρημα περί μειωμένης προσέλευσης θεατών, και κατέληξε: «Οι κινηματογράφοι δεν είναι μουσεία, ούτε μαυσωλεία, όπως θέλουν κάποιοι να πιστεύουν. Οι κινηματογράφοι όχι μόνο κουβαλούν μεγάλη ιστορία, αλλά εξακολουθούν με συνέπεια να γράφουν ιστορία στην πόλη και τον πολιτισμό. Πού αποσκοπεί όλη αυτή η παραφιλολογία ότι δεν έχουμε θεατές ενώ μόλις φέτος μας επέτρεψαν να έχουμε θεατές; Όλο αυτό το διάστημα ήταν οι αίθουσες του κέντρου που το κράτησαν όρθιο μέσα στην συστηματική και καλά σχεδιασμένη ερημοποίηση του. Η Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου προειδοποίησε ότι μια πόλη χωρίς σινεμά, είναι μια πόλη σε κρίση.
Το Ιντεάλ, το Άστορ και η Ίριδα, ο Απόλλων-Αττικόν, το Αβέρωφ και το Έμπασυ, το Άστυ, η Όπερα, η Έλλη, η Ααβόρα, ήταν, είναι και θα είναι τα οχυρά της πόλης μας. Το καλοκαίρι του 2022, ψάχνοντας στην Διαύγεια για κάτι άσχετο, είδα με έκπληξη ότι ο κινηματογράφος ΑΣΤΟΡ, πρόκειται να «αξιοποιηθεί» από τον ΕΦΚΑ. Στη συνέχεια, ούτε ο ΕΦΚΑ, ούτε το Υπουργείο Πολιτισμού, άνοιξαν τις πόρτες τους, για να μας εξηγήσουν ή να μας βοηθήσουν. Ακολούθησαν την τακτική της παραπληροφόρησης και του καθησυχασμού. Αποφάσισα να δημοσιοποιήσω το πρόβλημα, σε φορείς, σε δημοτικές παρατάξεις, στα κόμματα της Βουλής και φυσικά σε όλη την κινηματογραφική κοινότητα. Η συμπαράσταση ήταν καθολική. Δύο ομόφωνες αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου της Αθήνας, επερωτήσεις στην Βουλή από δεκάδες βουλευτές και ψηφίσματα συμπαράστασης από όλη την κινηματογραφική κοινότητα.Στις 21 Μαΐου, είναι η παγκόσμια ημέρα του πολιτισμού. Εδώ θα έχουμε εθνικές εκλογές, με κλειστούς κινηματογράφους ;».
Και προσέθεσε: «Αυτή λοιπόν η ερημοποίηση του κέντρου της Αθήνας, αυξάνεται σε ρυθμούς, με πολλούς τρόπους και ένας από αυτούς είναι η ευθεία επίθεση σε κάθε μορφή πολιτισμού, όπως οι κινηματογράφοι που θέλουν να κλείσουν. Φοβάμαι, ότι στην αρχή της Σταδίου, σε λίγο, θα μπουν διόδια, για να περνούν μόνο αυτά τα διώροφα κόκκινα τουριστικά πούλμαν. Καλώ για μια ακόμα φορά, την κα Υπουργό Πολιτισμού, να χαρακτηρίσει διατηρητέα την χρήση όλων των κινηματογράφων της Αθήνας. Κινηματογράφοι, που όπως όλοι είδατε προχθές την Κυριακή, υποστήριξαν πάνω από 5.000 Αθηναίοι με την παρουσία τους, στην πλειονότητά τους, οι νέοι μας, και πάνω από 10.000 πολίτες με την υπογραφή τους.»
Το ΙΝΤΕΑΛ γίνεται 102 χρονών φέτος και ο Γιώργος Σπέντζος, συγκινημένος, μίλησε για τη μεγάλη μάχη που δίνουν με τον αδερφό του Σπύρο Σπέντζο. «Προχθές που ανοίξαμε τα σινεμά μας στον κόσμο ήταν μια μεγαλειώδης νύχτα, όμως ούτε ένα συστημικό κανάλι δεν ήρθε να καλύψει το γεγονός. Στήθηκαν ουρές, άνθρωποι που περίμεναν να υπογράψουν για τη διάσωση του Ιντεάλ, ευλαβικά, σαν να μπαίνουν σε εκκλησία. Δεν είμαστε ένα μαγαζάκι που το παίρνεις και το μεταφέρεις απέναντι. Περιστοιχιζόμαστε από διατηρητέα κτίρια, κι όμως το σινεμά μας δεν έχει χαρακτηριστεί διατηρητέο. Έπρεπε να περάσουν 30 μέρες και να χάσουμε τόσο χρόνο μέχρι να μας πει τελικά το ΥΠΠΟΑ πως δεν είναι αρμόδιο, αλλά αρμόδιο είναι το ΥΠΕΝ. Δεν μας ενδιαφέρει αν θα λειτουργούμε εμείς το σινεμά, ας το πάρει άλλος, όποιος κρίνει ο επενδυτής. Το μόνο που θέλουμε είναι να διασωθεί το Ιντεάλ».
Συνέχισε λέγοντας: «Είναι σημαντικό να τονίσουμε πως οι κινηματογράφοι αυτοί παίζουν ένα είδος ταινιών που δεν έχουν ανταπόκριση πουθενά αλλού. Ταινίες σινεφίλ, μεγάλων δημιουργών, ταινίες φεστιβαλικές που οι Αθηναίοι έρχονται στο κέντρο να δουν. Οι κινηματογράφοι είχαν πάντα τα πάνω τους και τα κάτω τους. Ηταν η τηλεόραση, η ιδιωτική τηλεόραση, το βίντεο, η πειρατεία. Τώρα είναι οι πλατφόρμες. Ο κόσμος όμως επανέρχεται πάντα στην αίθουσα. Αρα δεν έχει νόημα να δώσουμε μια σφαλιάρα στο σινεμά και να το αποτελειώσουμε. Δεν είναι δυνατόν να απομείνουν 3 κινηματογράφοι στο κέντρο της Αθήνας. Υπάρχει μια κωλυσιεργία στο να συζητηθεί το θέμα από το Κεντρικό Συμβούλιο Αρχιτεκτονικής του ΥΠΕΝ, ώστε να κηρυχθεί διατηρητέα η χρήση τους. Τρεις εβδομάδες περιμένουμε να συμπεριληφθεί το θέμα στην ημερήσια διάταξη».
Στη συνέχεια τον λόγο πήρε ο Κώστας Μπακογιάννης, δήμαρχος Αθηναίων, ο οποίος αναφέρθηκε στα «δύο ομόφωνα ψηφίσματα του Δημοτικού Συμβουλίου της Αθήνας, και μάλιστα με διαπαραταξιακή συναίνεση. Είναι πολύ σημαντικό να συνεχίσουν να λειτουργούν οι δύο κινηματογράφοι. Υπάρχει άλλωστε το προηγούμενο της διάσωσης των 47 θερινών κινηματογράφων, το 1997, όταν χαρακτηρίστηκε διατηρητέα η χρήση τους. Οι κινηματογράφοι αυτοί είναι στο DNA της Αθήνας. Ναι, θέλουμε επενδύσεις, ναι, θέλουμε τουρισμό αλλά δεν θέλουμε η Αθήνα να χάσει την ψυχή της».
Την ολόψυχη συμπαράστασή τους στο ζήτημα της επιβίωσης των δύο σινεμά εξέφρασαν εκπρόσωποι σωματείων και φορέων του οπτικοακουστικού χώρου και του πολιτισμού που ανέβηκαν στο πάνελ και συγκεκριμένα οι: Ίλια Παπασπύρου από την Ένωση Ελληνικού Ντοκιμαντέρ, Κώστας Σταματόπουλος από την Ένωση Σκηνοθετών Δημιουργών, Θοδωρής Κουτσαύτης από το Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου της Ελλάδας, Σπύρος Μπιμπίλας από το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών, Τώνης Λυκουρέσης από την Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών, Κώστας Κεχαγιόγλου από την Πανελλήνια Ομοσπονδία Θεάματος Ακροάματος και Ζαχαρίας Μαυροειδής από την Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου. Στο πάνελ βρέθηκαν επίσης οι: Γιώργος Φουρτούνης από την Ένωση Σκηνοθετών Παραγωγών Ελληνικού Κινηματογράφου, ο Χρήστος Σκυλλάκος από την Πανελλήνια Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου, ο Δημήτρης Καλαντίδης από την Ομοσπονδία Κινηματογραφικών Λεσχών Ελλάδος, και οι παραγωγοί Αμάντα Λιβανού και Μαρία Δρανδάκη από τον Σύνδεσμο Ανεξάρτητων Παραγωγών Οπτικοακουστικών ‘Εργων.
Φοιτητές αντιπροσώπευσαν την ιστορική Ίριδα, στην οδό Ιπποκράτους, που επίσης απειλείται, μετά από αλλαγές που φέρνει το Υπουργείο Παιδείας στα Πανεπιστήμια, καθώς και τη Σχολή Σταυράκου.
Παρόντες στη συνέντευξη τύπου ήταν, μεταξύ άλλων, εκπρόσωποι του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου, με επικεφαλής τη γενική διευθύντρια Αθηνά Καρτάλου, η οποία έκανε παρέμβαση.
ΚΟΜΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΤΑΞΕΙΣ
Παρεμβάσεις έκαναν οι:
Σία Αναγνωστοπούλου, Τομεάρχης Πολιτισμού Κοινοβουλευτικής Ομάδας ΣΥΡΙΖΑ,
Άννα Χατζησοφιά, Συντονίστρια Τμήματος Πολιτισμού ΣΥΡΙΖΑ και υποψήφια στο Βόρειο Τομέα Αθήνας,
Νάσος Ηλιόπουλος, υπεύθυνος στρατηγικής επικοινωνίας του ΣΥΡΙΖΑ και υποψήφιος βουλευτής Α΄ Αθήνας,
Γρηγόρης Βαφειάδης, αναπληρωτής γραμματέας Τομέα Πολιτισμού ΠΑΣΟΚ, αρχαιολόγος στο ΥΠΠΟΑ, μέλος ΔΣ Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων.
Ελένη Μηλιαρονικολάκη, μέλος της Κ.Ε. του ΚΚΕ και υπεύθυνη του Τμήματος Πολιτισμού του κόμματος
Κλέων Γρηγοριάδης, βουλευτής του ΜΕΡΑ 25.
Παρόντες μεταξύ άλλων ήταν οι:
Ράνια Σβίγκου, γραμματέας της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική συμμαχία,
Ίρις Ζαχμανίδη, αναπληρώτρια Γραμματέας του Τομέα Πολιτισμού, αρμόδια για θέματα Οπτικοακουστικού Τομέα, του ΠΑΣΟΚ
Χάρης Βουρδουμπάς, δημοτικός σύμβουλος Λαϊκής Συσπείρωσης Δήμου Αθήνας (ΚΚΕ)
και Κυριάκος Αγγελάκος, Δημοτικός Σύμβουλος Δήμου Αθήνας-Ανοιχτή Πόλη (ΣΥΡΙΖΑ).
Πλήθος σκηνοθετών, καλλιτεχνών και εκπροσώπων φορέων έδωσαν το παρών, ενώνοντας τις φωνές τους, με κοινό αίτημα την διάσωση των κινηματογράφων του κέντρου της Αθήνας, και τον άμεσο χαρακτηρισμό της χρήσης τους ως διατηρητέας.
Το χρονικό της όλης κατάστασης
Δυο ιστορικοι κινηματογραφοι, αρρηκτα δεμενοι με την πολιτιστικη ζωη της πρωτευουσας εδώ και δεκαετιες, οδευουν προς τoν αφανισμο τους, ελεω αξιοποιησης της περιουσιας του ΕΦΚΑ. Το ΙΝΤΕΑΛ στην Πανεπιστημιου και το ΑΣΤΟΡ στην Σταδιου φαινεται πως θα είναι τα επομενα θυματα της τουριστικης φρενιτιδας που εχει καταλαβει την Αθηνα.
Τον περασμένο Νοέμβριο είχαμε αναφερθεί στις προσκλήσεις ενδιαφέροντος για τα ακίνητα που στεγάζουν τις αίθουσες Ιντεάλ, Αελλώ και Άστορ, με τον ΕΦΚΑ να μην δεσμεύεται εκεί για τη διατήρησή τους.
- Κατόπιν αντιδράσεων, ο ΕΦΚΑ είχε προβεί σε διευκρινίσεις τις οποίες όμως διαβάζοντας προσεκτικά γίνεται σαφές πως ειδικά όσο αφορά το Ιντεάλ, ήταν κάθε άλλο παρά καθησυχαστικές. Ενώ ας πούμε για το Αελλώ η απάντηση είναι σαφής («δεν υφίσταται κανένα θέμα αλλαγής της χρήσης του»), για το Ιντεάλ η απάντηση είναι μακροσκελής, ασαφής και ύποπτη:
«Εντοπίστηκαν στατικά προβλήματα σε ολόκληρο το κτιριακό συγκρότημα επί της Οδού Πανεπιστημίου 46. Την κατάσταση του κτιρίου επιδείνωσε η πρόσφατη πτώση τοίχου στην πίσω πλευρά του κινηματογράφου, όπου γειτνιάζει με το κτίριο του Ελληνικού Ωδείου, επί της Οδού Φειδίου, η οποία ανέδειξε και μία σειρά από κτιριακές επεμβάσεις που έχουν γίνει και οι οποίες χρήζουν αντιμετώπισης. Τόσο για τη συνολική αποκατάσταση του κτιριακού συγκροτήματος όσο και για την εκμετάλλευσή του, βρίσκεται ανοικτή διαδικασία εξεύρεσης επενδυτή. Όσοι υποψήφιοι επενδυτές ήρθαν σε επαφή με τον e-ΕΦΚΑ βλέπουν θετικά τη διατήρηση της χρήσης της αίθουσας ως κινηματογράφου με ταυτόχρονη αναβάθμιση αυτής μέσα από την αξιοποίησή της και για θεατρικές παραστάσεις ή άλλες πολιτιστικές εκδηλώσεις. Οι συζητήσεις βρίσκονται ακόμη σε προκαταρκτικό στάδιο, καθώς απαιτούνται επιπλέον οικονομοτεχνικές μελέτες, για να υπολογιστεί το ακριβές κόστος αποκατάστασης, αλλά και απόσβεσης της επένδυσης».
Τώρα, σύμφωνα με ρεπορτάζ του Cinemagazine, οι φόβοι μας γίνονται πραγματικότητα. Αυτή η αοριστία στην παραπάνω τοποθέτηση κρύβει πράγματι από πίσω την απόπειρα εκμετάλλευσης της αίθουσας ως συνεδριακό χώρο ξενοδοχείου, καθώς τώρα ο e-ΕΦΚΑ με έγγραφό του προς την αρμόδια διεύθυνση του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας αιτείται τον μη χαρακτηρισμό ως διατηρητέας της χρήσης του κινηματογράφου Ιντεάλ.
Το Cinemagazine αναφέρει πως ύστερα από τον πλειοδοτικό διαγωνισμό του Νοεμβρίου, ανάδοχος από τη σχετική απόφαση κατακύρωσης ορίστηκε η επιχείρηση «ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΑ ΕΛΛΑΔΟΣ MITSIS COMPANY ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ» με μηνιαίο μίσθωμα 70.000 ευρώ και πως «στα πλάνα της συγκεκριμένης εταιρείας είναι η μετατροπή του κινηματογράφου ΙΝΤΕΑΛ σε συνεδριακό χώρο και θέατρο». Χωρίς φυσικά να τονίζεται πουθενά η αναμενόμενη αναλογία ανάμεσα στις λειτουργίες αυτές.
Αποκλειστική βάση της επιχειρηματολογίας περί αποχαρακτηρισμού της αίθουσας ως διατηρητέας είναι ένα άρθρο από το Αθηνόραμα του οποίου μάλιστα το κεντρικό επιχείρημα ήταν το ακριβώς αντίθετο, δηλαδή να επιχειρηματολογήσει υπέρ της αναγκαιότητας διατήρησης της αίθουσας.
«Σε όλες τις μεγάλες πρωτεύουσες υπάρχουν παραδοσιακές μεγάλες αίθουσες στο κέντρο. Δεν μπορείς να το στερήσεις αυτό. Είναι προϊόν πολιτισμού, είναι ένα πολιτιστικό θέμα που αφορά κάθε πρωτεύουσα. Δεν υπάρχει πρωτεύουσα που στην καρδιά της να μην έχει σινεμά ή να έχει μόνο μία-δύο. Πολιτιστικά, είναι έγκλημα αυτό», μας έλεγε τον Νοέμβριο ο Σπύρος Σπέντζος, ένας από τους διαχειριστές του Ιντεάλ, το οποίο πρόσφατα έκλεισε έναν αιώνα ζωής αλλά μπορεί να βρει το τέλος του απέναντι στην ανεξέλεγκτη ξενοδοχειακή ανάπτυξη του κέντρου.
«Βασικό κριτήριο για τη λήψη της όποιας απόφασης από τη διοίκηση του e-ΕΦΚΑ παραμένει η άμεση αξιοποίηση του συνόλου της ακίνητης περιουσίας που διαχειρίζεται ο φορέας και, παράλληλα, ο σεβασμός στην ιστορικότητα των κτιρίων και των χρήσεων αυτών», αναγραφόταν στην διευκρινιστική απάντηση τον Νοέμβριο. Ελπίζουμε σήμερα το αρμόδιο υπουργείο να σεβαστεί αυτή την πολιτιστική κληρονομιά, παρά την αδιανόητη απόπειρα του e-ΕΦΚΑ περί του αντιθέτου.
- Παράλληλα και για το Άστορ είναι δύσκολα τα πράγματα και επιβεβαιώνεται από τον ιδιοκτήτη Μπάμπη Κονταράκη και την τοποθέτηση του:
Αγαπητοί φίλοι και συνεργάτες,
θα ήθελα να σας ενημερώσω για τις νέες εξελίξεις σχετικά με τον κίνδυνο αφανισμού του κινηματογράφου Άστορ.
Από την τελευταία μας επικοινωνία, μία από τις ελάχιστες θετικές θεσμικές εξέλιξεις ήταν το ομόφωνο ψήφισμα του Δήμου Αθηναίων, ένα ψήφισμα συνεκτικό με την προγενέστερη άποψη των δημοτικών παρατάξεων, αλλά και του δημάρχου Κώστα Μπακογιάννη, για τον οποίο οι κινηματογράφοι της Αθήνας είναι “κομμάτι του πολιτισμού της πόλης” και κάθε κλειστό σινεμά, είναι μια “ανοιχτή πληγή” στην πόλη.
Από την άλλη η αφωνία του Υπουργείου Πολιτισμού κορυφώθηκε με μια εκτός θέματος απάντηση του υπουργείου στα συνολικά τέσσερα ερωτήματα που κατατέθηκαν στη Βουλή, η οποία προκάλεσε περισσότερα ερωτήματα σχετικά με την ίδια τη λειτουργία του Yπουργείου.
Η σημαντικότερη παρέμβαση που έγινε έως σήμερα ήρθε από το ΥΠΕΝ το οποίο πήρε την πρωτοβουλία να ανακηρυχθούν το Ιντεάλ και το Άστορ διατηρητέοι ως προς την χρήση κινηματογράφοι, κάτι το οποίο ζητήσαμε από την πρώτη στιγμή. Η διαδικασία όριζε ένα διάστημα τριάντα ημερών για να υποβληθούν απόψεις ή ενστάσεις. Έτσι, την τελευταία μέρα της διαδικασίας ο ΕΦΚΑ έκανε ένσταση και μάλιστα με τρόπο ώστε να μην προλάβουμε να απαντήσουμε στις αιτιάσεις του! Ως αποτέλεσμα, αυτή τη στιγμή η διαδικασία κήρυξης διατηρητέας της χρήσης του Άστορ από το ΥΠΕΝ έχει παγώσει.
Αποδείχθηκε λοιπόν ότι ο ΕΦΚΑ είναι αναξιόπιστος, και η προηγούμενη ανακοίνωση του, απλώς, εμπαιγμός. Θυμίζω ότι στο δελτίο τύπου που εξέδωσε στις 22/11/2022, έγραφε μεταξύ άλλων, ότι “Δεν δρομολογείται αλλαγή χρήσης των κινηματογράφων Αελλώ, Άστορ και Ιντεάλ”, ενώ για την υπόθεση του ΑΣΤΟΡ πιο συγκεκριμένα, έγραφε “αναφορικά με τον κινηματογράφο ‘Αστορ, ήδη υλοποιείται ο σχεδιασμός του φορέα, προκειμένου η αίθουσα κινηματογράφου να μην αλλάξει χρήση, το υπόλοιπο κτίριο να αξιοποιηθεί από επενδυτή και να λειτουργήσει και ένα κατάστημα στο ισόγειο. Οι πρώτες μελέτες, που ήδη έχουν υλοποιήσει οι αρμόδιες διευθύνσεις του e-ΕΦΚΑ, δείχνουν πως κάτι τέτοιο είναι εφικτό.”
Τώρα, στην ένσταση του, μετά από μια σειρά από ακροβατικών ισχυρισμών, καταλήγει, χαρακτηριστικά, ότι η ύπαρξη του Άστορ είναι “τροχοπέδη” για να επισκευαστεί και να λειτουργήσει το κτίριο στο οποίο στεγάζεται. Αφήνω σε εσάς να χαρακτηρίσετε τη στάση του δημόσιου οργανισμού ΕΦΚΑ και του διοικητή του και πώς αυτή μεταφράζεται σε όρους δημοσίου συμφέροντος.
Όμως δεν μπορώ παρά να αναρωτηθώ το εξής: ποιός είναι το εμπόδιο αυτή τη στιγμή για την Αθήνα;
Το Άστορ ή ο ΕΦΚΑ;
Μπάμπης Κονταράκης
Cineramen
Share
