Διάρκεια: 137′
Πρωταγωνιστούν: Λεονάρντο ντι Κάπριο, Ναόμι Γουότς, Τζούντι Ντεντς, Άρμι Χάμερ, κ.α.
Ο John Edgar Hoover ήταν ο άνθρωπος που ήξερε τα πάντα για τους πάντες. Ο για μισό αιώνα διευθυντής του FBI, ήταν το δεξί χέρι όλων των προέδρων από τον Roosevelt ως τον Nixon, αυτός που κινούσε τα νήματα από τα παρασκήνια και που καθόρισε σε μεγάλο βαθμό τις πολιτικές ασφαλείας στα εσωτερικά (και όχι μόνο) μέτωπα των ΗΠΑ. Ήταν μια δεσποτική, πανίσχυρη και αδιαμφισβήτητα αξιομνημόνευτη προσωπικότητα. Και, όπως ακριβώς οι περισσότερες αξιομνημόνευτες προσωπικότητες, ήταν και εξαιρετικά αντιφατικός, με φανατικούς υποστηρικτές του έργου του και ακόμα φανατικότερους επικριτές των μεθόδων και των αντιλήψεών του.
Πολυαναναμενόμενη ταινία αλλά δυστυχώς όχι με τα αναμενόμενα αποτελέσματα για τα δεδομένα του Κλίντ Ίστγουντ. Ο μεγάλος σκηνοθέτης παρουσιάζεται κατώτερος του αναμενομένου, ενώ είχε όλα τα φόντα για μια εξαιρετική ταινία, σαν κι αυτές που μας έχει συνηθίσει τόσα χρόνια. Η ιστορία και τα γεγονότα που σημάδεψαν την μεγάλη αυτή προσωπικότητα βοηθουσε στο να γίνει μια αριστουργηματική ταινία, όχι βέβαια ότι είναι και κακή.
Βλέπεται σχετικά εύπεπτα παρά τα 137 λεπτά της, έχει πολύ καλές ερμηνέιες, τόσο από τον συνήθη ύποπτο Λεονάρντο Ντι Κάπριο (στο πολύ χαλαρό δίνει ένα ακομα ρεσιτάλ), όσο και από τον “νεοσύλλεκτο” Άρνι Χάμερ (μαζί με την ερμηνεια του στο Social Network δίνει πολυ θετικά πρώτα δείγματα), αλλά φυσικά και από την Τζούντι Ντέντς.
Η προσέγγιση όμως του Ιστγουντ στην προσωπικότητα του Ηοοver είναι σχετικά επιδερμική και δεν στέκεται στις ριζοσπαστικές μεθόδους του ούτε και στον πολυδιάστατο χαρακτήρα του. Σίγουρα εχει αρκετά ενδιαφέροτα στοιχεία, αλλά δεδομένου ότι έχει κάτι παραπάνω από δυο ώρες να διαχειριστεί την συγκεκριμμένη φιγούρα, θα μπορούσε να εστιάσει σε πιο ενδιαφέρουσα στοιχεία του. Ενδεχομένως να ήταν καλύτερη σαν μίνι σειρά.Επίσης ένα μεγάλο θέμα που υπάρχει ειναι το κάκιστο επιτηδευμένο μακιγιάζ του Ντι Κάπριο σε μεγάλη ηλικία (πράγμα περίεργο για τόσο μεγάλη παραγωγή), ενώ εκείνα του Χάμερ και της Γουότς είναι εξαιρετικά.
Γενικά, το J. Edgar είναι μια καλή ταινία, που δεν θα θεωρηθει σε καμία περίπτωση χάσιμο χρόνου και παρακολουθείται με σχετικο ενδιαφέρον και με ωραίες ερμηνείες, αλλά η προσέγγιση του Ίστγουντ δεν είναι η καλύτερη δυνατη και αυτό ίσως της στοιχίσει και στα Όσκαρ, αλλά γενικά και στη υστεροφημία της.
Cineramen
Share
