Αγγλικοί δορυφόροι που κάνουν έρευνες από το διάστημα ανακαλύπτουν την ύπαρξη μεγάλων κοιτασμάτων πετρελαίου στην περιοχή των Παλιών Μεταλλείων της Κύπρου. Η περιοχή ανήκει στον Κωσταντά Ριζίτη (μέρος της οποίας έχει αγοράσει από τον συνάδελφό του Τουρκοκύπριο Αχμέτ Μπέϊογλου), ο οποίος, μετά τη συνταξιοδότησή του, έχει αποσυρθεί εκεί με τη σύζυγό του Ελλού. Το ξέσπασμα μιας μεγάλης οικονομικής κρίσης οδηγεί σε χρεοκοπία τους δύο γιους του ζεύγους, αναγκάζοντάς τους να μετακομίσουν με τις οικογένειές τους στο σπίτι. Τα πράγματα χειροτερεύουν όταν η κυπριακή κυβέρνηση προτείνει στον Κωσταντά να της παραχωρήσει το σπίτι ενώ εκείνος αρνείται πεισματικά. Επιπλέον ο Χασάν Μπέϊογλου (κληρονόμος του Αχμέτ) μαζί με δύο Άγγλους πράκτορες κατασκηνώνουν στην αυλή. Το σπίτι βρίσκεται σε κατάσταση ‘‘εσωτερικής’’ και ‘‘εξωτερικής’’ πολιορκίας.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 0 / 5
Πραγματικά είναι να απορεί κανείς με μερικές ταινίες που παίρνουν έγκριση, ώστε όχι μόνο να γυριστούν, αλλά να παιχτούν και στους κινηματογράφους. Εκεί που λες ότι το Ελληνικό σινεμά πάει να κάνει το βήμα παραπάνω (άσχετα αν όπως αναφέραμε και στην Αιώνια Επιστροφή του Αντώνη Παρασκευά αλλά και στο Μικρό Ψάρι έχει αρχίσει να επέρχεται κορεσμός σε αυτό το είδος) έρχονται κάτι ταινίες σαν το Οικόπεδο 12 να σε διαψεύσουν πανηγυρικά.
Η ταινία αποτελεί συμπαραγωγή Κύπρου και Ελλάδας και ίσως είναι και χειρότερη από τις διάφορες τηλεοπτικές σειρές των δυο χωρών που υπάρχουν αυτή την εποχή. Από τα πρώτα λεπτά καταλαβαίνεις ότι θα δείς κάτι γραφικό και υπερβολικό. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό. Το άσχημο είναι ότι δεν βγάζει καθόλου γέλιο και οι υπερβολές είναι βαρετές, σκηνοθετημένες και ερμηνευμένες με πολύ άσχημο τρόπο. Η προχειρότητα “βαράει κόκκινα”, ενώ ζήτημα αν υπάρχει μισή σκηνή που να προκαλεί έστω και κάποιο μειδίαμα. Το αντίθετο μάλιστα πρόκειται για μια πολύ εκνευριστική ταινία.
Πέρα απ’ όλα αυτά είναι και κουραστική από τα πρώτα της λεπτά, ενώ συν τοις άλλοις όχι απλά είναι ασύνδετη αλλά ζήτημα αν μπορέσει κάποιος να καταλάβει τον λόγο που γυρίστηκε το Οικόπεδο 12. Για ερμηνείες δεν το συζητάμε, γνωστοί και λιγότερο γνωστοί ηθοποιοί δεν βοηθούν ούτε στο ελάχιστο και δεν καταφέρνουν να ξεφύγουν από την καρικατούρα.
H πλοκή είναι γεμάτη γελοιότητες και τόσο φορτωμένη και δοσμένη με γραφικότητα, που θα καταφέρει ακόμα και να εξοργίσει τον πιο ήρεμο θεατή. Είναι και κακό το timing, διότι ο Ελληνικός κινηματογράφος είναι σε καλό φεγγάρι (με τις διάφορες βραβεύσεις και υποψηφιότητες σε μεγάλα Φεστιβάλ), οπότε έρχεται η συγκεκριμένη ταινία να αποτελέσει ας ελπίσουμε μια μικρή παρένθεση.
Μακριά και αγαπημένοι από το Οικόπεδο 12, που κάνει το Μπρούσκο και τα Κλεμμένα Όνειρα να μοιάζουν με Godfather και πάνω.
Title
Title
