Πέμπτη, 28 Μαρτίου, 2024
Cineramen Rebranded Logo

Φανατικοί του κινηματογράφου με αγάπη για κριτικές, αφιερώματα και πρόσφατες ειδήσεις από το χώρο της μεγάλης και της μικρής οθόνης, αλλά και από τον κόσμο των videogames. 🎥🍿👾

ΑρχικήΑφιερώματαΗ λογοκρισία στο σινεμά

Η λογοκρισία στο σινεμά

Βαθμολόγησε το άρθρο
[Total: 0 Average: 0]
Βαθμολόγησε το άρθρο
[Total: 0 Average: 0]

[line]

[dropcap]Ε[/dropcap]ίναι φανερό εδώ και χρόνια ότι στο σινεμά (ειδικά τον Αμερικάνικο, τον οποίο λατρεύουμε και στον οποίο θα αναφερθούμε ειδικότερα) περνάει μια περίοδο εσωστρέφειας σε πολλούς τομείς. Η όλη διαδικασία θυμίζει κάπως την κλασική ιστορία Dr. Jekyll και Mr. Hyde.

 

Από την μια πλευρά έχουμε ταινίες οι οποίες προσφέρονται για κάτι ξεχωριστό και διαφορετικό από τις συμβατικές επιλογές, αλλά περιορίζονται σε μια πιο ταπεινή και politically correct εκδοχή ξεκάθαρα επειδή υπάρχει λογοκρισία, αλλά συν τοις άλλοις και λόγω των συντελεστών τους ή διαφόρων ανασταλτικών παραγόντων.

Από  την αντίθετη πλευρά έχουμε ταινίες που έχουν να κάνουν με ένα είδος σινεμά το οποίο προσπαθεί να διαφοροποιηθεί, χωρίς να θέλει μόνο να προκαλέσει. Αναφερόμαστε ειδικότερα στο ρεύμα ταινιών με πιπεράτο χιούμορ και τη νέα “γενιά” κάφρικων κωμωδιών και σε πιο ακραίες ταινίες τρόμου με άφθονο gore, τύπου slasher φιλμ.

Δεν μπορεί κανείς να μπει στο μυαλό των ανθρώπων που παίρνουν μια απόφαση να μοντάρουν το περιεχόμενο μιας ταινίας, είτε αυτοί είναι συντελεστές, είτε ανήκουν στην ένωση που αποφασίζει τι σημαίνει λογοκρισία και το όχι.

Στον βωμό των εισιτηρίων (άρα και των μεγαλύτερων εσόδων) πόσες ταινίες έχουν γίνει PG-13 για να μην “αποκλειστεί” ένας μεγάλος αριθμός θεατών, όπως το σημαντικό κοινό της εφηβείας; Αυτό αναφέρεται είτε για βία ή γυμνό σε ταινία, είτε για κάποιο poster το οποίο για μια μικρή λεπτομέρεια του, μπαίνει κατευθείαν στο μάτι του κυκλώνα και απαγορεύεται η κυκλοφορία του.

Για το συνδέσουμε με τα παραπάνω, η λογοκρισία δεν είναι απαραίτητα οπτική, αλλά έχει να κάνει με την ατομική αισθητική των συντελεστών και με τους περιορισμούς όσον αφορά το νόημα της ταινίας. Εκείνο που πρέπει να σταθούμε είναι το γεγονός πως σε αρκετές περιπτώσεις, δείχνει να περιορίζεται η ελευθερία των δημιουργών, μη επιτρέποντας τους να εκφρασουν την άποψη τους στην οθόνη, λόγω κάποιων ενδοιασμών εξαιτίας της λογοκρισίας.

Ωστόσο, τι μπορεί να οδηγήσει σε αυτές τις απαγορεύσεις; Δεν έχει σημασία. Για την ακρίβεια έχει, όμως δεν θα έπρεπε να αποτελεί βραχνά για κάποια κινηματογραφική παραγωγή. Σκεφτείτε λοιπόν πόσες από τις ταινίες που έχουμε παρακολουθήσει κατά καιρούς, έχει βγει στο προσκήνιο ότι ένα μέρος του υλικού της έχει κοπεί για κάτι που αφορά το νοηματικό περιεχόμενο, το οπτικό ή και τα δυο.

Μπορεί μια ταινία να αποδειχθεί ότι δεν είναι καλή σε πολλούς τομείς της, ωστόσο αυτό δεν της αφαιρεί το δικαίωμα να δημιουργηθεί έτσι όπως την είχαν σχεδιάσει οι παραγωγοί της. Και δεν αναφερόμαστε σε ακραίες εικόνες ή μηνύματα που θέλει να περάσει ο σκηνοθέτης της, αλλά σε αυτές που (αυτο)λογοκρίθηκαν από μια σκηνή ή μια φράση και αλλοιώσαν ή μηδενίσαν το περιεχόμενο της.

Η τέχνη βασίζεται κατά κύριο λόγο στην πρωτοτυπία και στις ιδέες αυτών που την δημιουργούν, οπότε είναι λίγο άκομψο το να υπάρχουν διαδικασίες οι οποίες εμποδίζουν την ομαλή δημιουργία της. Μια αφίσα που δείχνει λίγο γυμνό, δυο-τρεις επίμαχες σκηνές, προσβλητικοί διάλογοι και άλλοι παράγοντες μπαίνουν στο μικροσκόπιο, αναλόγως και με το τι κριτικάρουν ή σατιρίζουν. Διότι έχουμε δει μια ομάδα ταινιών να λογοκρίνεται σε κάποιες προβολές για παράδειγμα και μια άλλη παρόμοιας θεματολογίας να επιβραβεύεται σε διάφορα φεστιβάλ για παράδειγμα.

Πρόκειται για ένα θέμα το οποίο μπορούμε να συζητάμε και να αναλύουμε για ώρες, ωστόσο γιατί πρέπει να αλλοιώνεται το περιεχόμενο μιας ταινίας; Οπότε σε μια ρητορική ερώτηση, μήπως δεν είναι τόσο αντικειμενικά τα κριτήρια; Διότι μια “ατέλεια” σε ένα poster, κάτι θεωρητικά ακραίο σε μια ταινία και κάποιοι political incorrect διάλογοι, δεν συνιστούν αφορμή για αποδόμηση μιας ταινίας. Και σκεφτείτε αυτό γίνεται σε όσα παίρνει το μάτι μας κατά καιρούς, πόσο μάλλον σε αυτά που “κρύβονται κάτω από το χαλί”.

[author title=”Cineramen” author_id=””]

[share title=”Share” facebook=”true” twitter=”true” google_plus=”true” linkedin=”true” pinterest=”true” reddit=”true” email=”true”]

[content_band bg_color=”#e4e4e4″ border=”all”] [container] [custom_headline style=”margin: 0;” type=”center” level=”h4″ looks_like=”h4″ accent=”true”]Δείτε ακόμα στο Cineramen[/custom_headline] [/container] [/content_band]

[recent_posts count=”1″ orientation=”horizontal” category=”kritikes”] [recent_posts count=”1″ no_image=”true” orientation=”vertical” category=”trailers” offset=”2″ ]

[recent_posts count=”1″ category=”afierwmata” no_image=”true”]

[recent_posts count=”1″ category=”themata” no_image=”true”]

[recent_posts count=”1″ category=”eidiseis” no_image=”true”]

 

Νίκος Δρίβας
Νίκος Δρίβαςhttps://www.cineramen.gr
Δημιουργός και συντάκτης του Cineramen αλλά κυρίως φανατικός του σινεμά.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΝΕΑ

ΑΦΗΣΤΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΑΣ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΥΝΤΑΚΤΗ