Mια ομάδα ηθοποιών αποφασίζει να γυρίσει μια τεράστιου προϋπολογισμού πολεμική ταινία, αλλά λόγω περικοπών από την παραγωγή, το όλο εγχείρημα μοιάζει να καταρρέει. Ο σκηνοθέτης τους όμως, αρνείται να εγκαταλείψει το όνειρό του και έτσι αποφασίζει να πάει με την ομάδα του στις ζούγκλες της Νοτιανατολικής Ασίας όπου αναγκάζονται να γίνουν οι ίδιοι οι στρατιώτες που υποδύονται στην ταινία, καθώς βρίσκονται εγκλωβισμένοι σε μια πραγματική εμπόλεμη κατάσταση.
Ο Ben Stiller (ένας από τους καλύτερους κωμικούς της γενιάς του και της εποχής μας) μετά τα συμπαθητικά Zoolander και The Cable guy κάθισε ακόμα μια φορά στην σκηνοθετική καρέκλα, αυτή τη φορά με σκοπό να “ξεσκίσει” το Χολιγουντιανό σύστημα.
Η ταινία Tropic Thunder είναι μια καυστικότατη σάτιρα που σε αρκετά σημεία τα “χώνει” γερά αν και για λίγο δεν έχουμε κάτι πολύ καλύτερο, εξαιτίας μερικών περιττών κλισέ στο δεύτερο μισό της. Μην τα θέλουμε και όλα βέβαια η ταινία είναι μια χαρά και κάνει την δουλειά της με το παραπάνω, προσφέροντας άφθονο γέλιο.
O Stiller στήνει μαεστρικά την ταινία από την αρχή της με τα ξεκαρδιστικά fake trailer των πρωταγωνιστών που σφύζουν από ευρηματικότητα και χιούμορ, ξεκινώντας δυναμικά την σάτιρα. Έπειτα, μπαίνοντας στο κυρίως κομμάτι της έχουμε μια εξαιρετική παρωδία των πολεμικών ταινιών των 80’s (κυρίως των Platoon και Γεννημένος την 4η Ιουλίου), αλλά και των διαφόρων παραγωγών και manager με σκηνές ανθολογίας και χαρακτήρες αξέχαστους, όπως αυτοί του Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ (ο οποίος είναι εκπληκτικός στον ρόλο του έγχρωμου παθιασμένου ηθοποιού, με τρομερή προφορά και απίστευτη εκφραστικότητα), ενώ ο ρόλος-έκπληξη του (παντελώς αγνώριστου) Τόμ Κρούζ είναι πραγματικά όλα τα λεφτά.
Οι δυο αυτοί χαρακτήρες όποτε εμφανίζονται στην οθόνη είναι δεδομένο, ότι κλέβουν με ευκολία την παράσταση. Οι ρόλοι του Μπέν Στίλερ και του Τζάκ Μπλάκ είναι λιγότερο αστείοι, αλλά έχουν και αυτοί τις στιγμές τους.
Μια κλάση πιο πάνω από πολλές κωμωδίες εκείνων των χρόνων και ένα instant classic, η ταινία Tropic Thunder είναι μια ξεκαρδιστική σάτιρα πάνω στο “σύστημα”, που σίγουρα όποιος την δεί θα την μνημονεύει για καιρό για την αυθεντικότητα της και το πηγαίο της χιούμορ.