[line]
[dropcap]H[/dropcap] ταινία εξελίσσεται εξ’ ολοκλήρου στο τηλεφωνικό κέντρο της Δανέζικης Αμεσης Δράσης, ακολουθεί έναν τηλεφωνητή ο οποίος στην διάρκεια της βάρδιας του, θα δεχτεί ένα τηλεφώνημα από μια γυναίκα η οποία έχει απαχθεί από τον βίαιο σύζυγό της.
Αναμφίβολα, μια από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις της περασμένης δεκαετίας και όχι μόνο και εντέλει μια από τις καλύτερες ταινίες που είδαμε τα τελευταία χρόνια. Σε μια εποχή που το είδος του θρίλερ (με έντονα δραματικά στοιχεία) είναι σε φθίνουσα πορεία και επαναλαμβάνεται συνεχώς, χωρίς καμία διάθεση ανανέωσης, είναι πραγματικά ενθαρρυντικό το γεγονός να βγαίνουν ταινίες σαν το The Guilty.
To γεγονός και μόνο ότι η ταινία είναι γυρισμένη μόνο με τον πρωταγωνιστή να μιλάει στο τηλέφωνο και την κάμερα να είναι καρφωμένη σε αυτόν σχεδόν για όλη την διάρκεια, πρόκειται για κάτι διαφορετικό από τα συνηθισμένα. Για την ακρίβεια πολύ ωραίες οι ταινίες με ειδικά εφέ, η τεχνολογία, οι μεγάλες παραγωγές αλλά κάτι τέτοιες ταινίες σε κάνουν να εκτιμήσεις το κλασικό σινεμά.
Μόνο με ένα τηλέφωνο, το μόνο πρόσωπο που βλέπεις, οι φωνές που ακούγονται από μέσα και σε όλη την διάρκεια νιώθεις πραγματικά ότι ζεις έντονα τις καταστάσεις μαζί με τον πρωταγωνιστή και είσαι μέρος της ιστορίας του.
Η ερμηνεία του πρωταγωνιστή είναι καταπληκτική και σε καθηλώνει. Κάθε κίνηση, κάθε ατάκα και γενικότερα όλες του οι αντιδράσεις πειστικότατες και αποδεικνύουν το πόσο μεγάλος ηθοποιός είναι ο πρωταγωνιστής της. Αυτός είναι ο ένας στιβαρός παράγοντας της ταινίας.
Μια ταινία εντυπωσιακή, παρά το μικρο της budget αλλά και το γεγονός ότι εκτυλίσσεται μόνο σε έναν χώρο, όχι απλά καταφέρνει να κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον του θεατή, αλλά και να τον κάνει να νοιαστεί για την τύχη των προσώπων που εμπλέκονται και το πώς πραγματικά κατέληξαν εκεί, με αρκετές ανατροπές.
Έχουμε ένα καλοστημένο και σφιχτοδεμένο θρίλερ με έντονο ρυθμό, πολύ αγωνία και χωρίς περιττά στοιχεία μόνο και μόνο για να γεμίσει ο χρόνος του. Από την αρχή μέχρι το τέλος ο θεατής ταυτίζεται με τον Cedergren και μπαίνει στο πετσί του ρόλου του, ζώντας και εκείνος την αγωνία του πρωταγωνιστή.
Ο σκηνοθέτης χτίζει εξαιρετικά τον ρυθμό και όλη την ταινία του, πάνω στον πρωταγωνιστή. Με την κάμερα κολλημένη πάνω του για σχεδόν 90 λεπτά και την ταινία να μην κάνει κοιλιά, σιγά-σιγά ξετυλίγεται το κουβάρι και μερικές σεναριακές εκπλήξεις βοηθούν στο να κρατηθεί η ταινία σε αξιοπρεπέστατα επίπεδα.
Ο θεατής δεν βαριέται καθόλου κατά την διάρκεια της ταινίας και αυτό φυσικά οφείλεται στο εξαιρετικά καλοδουλεμένο σενάριο και στο γεγονός ότι υπάρχουν πολλές έξυπνες ιδέες και όχι φθηνά σεναριακά τρικ. Και αυτό φυσικά είναι τεράστιο προτέρημα για μια ταινία τόσο κλειστοφοβική σε σημείο ασφυξίας, η οποία δεν έχει ούτε μία εξωτερική σκηνή.
Όπως αναφέρθηκε και πριν, πρωτεργάτες αυτού του μικρού διαμαντιού είναι ο σκηνοθέτης και ο εξαιρετικός πρωταγωνιστής, ο οποίος τα καταφέρνει περίφημα κρατώντας ουσιαστικά μόνος του ολόκληρη την ταινία. Ας ελπίσουμε να ακολουθήσουν και άλλοι το παράδειγμα του The Guilty, ώστε να μπορέσει να αναβαθμιστεί το είδος.
[author title=”Cineramen” author_id=””]
[share title=”Share” facebook=”true” twitter=”true” google_plus=”true” linkedin=”true” pinterest=”true” reddit=”true” email=”true”]
[content_band bg_color=”#e4e4e4″ border=”all”] [container] [custom_headline style=”margin: 0;” type=”center” level=”h4″ looks_like=”h4″ accent=”true”]Δείτε ακόμα στο Cineramen[/custom_headline] [/container] [/content_band]
[recent_posts count=”1″ orientation=”horizontal” category=”kritikes”] [recent_posts count=”1″ no_image=”true” orientation=”vertical” category=”trailers” offset=”2″ ]
[recent_posts count=”1″ category=”afierwmata” no_image=”true”]
[recent_posts count=”1″ category=”themata” no_image=”true”]
[recent_posts count=”1″ category=”eidiseis” no_image=”true”]