[line]
[dropcap]Τ[/dropcap]ην Δευτέρα 23 Ιανουαρίου 1950 σε τρεις Αθηναϊκούς κινηματογράφους και δύο της Θεσσαλονίκης άρχισε την κινηματογραφική της καριέρα μια ταινία που θα έμενε στην ιστορία του ελληνικού σινεμά, «Ο Μεθύστακας».
Σήμερα μπορεί να φαίνεται απίστευτο, αλλά την ταινία δεν την πίστεψε κανείς. Ούτε καν ο παραγωγός της Φιλιποίμην Φίνος που όπως παραδέχτηκε χρόνια αργότερα στον Φρέντυ Γερμανό δεν ήθελε ούτε τον Ορέστη Μακρή για πρωταγωνιστή, ούτε περίμενε να έχει επιτυχία. Κι ο Γιώργος Τζαβέλλας για να τον πείσει μπήκε με ποσοστό 25% στην παραγωγή.
Η ταινία είχε πρεμιέρα την ίδια μέρα με την πιο φιλόδοξη ελληνική παραγωγή εκείνης της χρονιάς, τους Απάχηδες των Αθηνών με μια πλειάδα γνωστών ηθοποιών όπως ο Αιμίλιος Βεάκης, ο Λάμπρος Κωνσταντάρας, η Άννα Καλουτά, ο Ντίνος Ηλιόπουλος κ.ά. Στηριζόταν στην ομώνυμη οπερέτα του Νίκου Χατζηαποστόλου που έσπαγε ταμεία στα προπολεμικά χρόνια.
Ο Μεθύστακας είχε τη δική του ιστορία. Ο Ορέστης Μακρής ήταν τενόρος. Κι επειδή το λυρικό θέατρο χάριζε δόξα, αλλά όχι χρήμα εμφανίστηκε στην επιθεώρηση. Με τον καιρό τυποποιήθηκε σε κωμικά νούμερα ερμηνεύοντας τον μεθυσμένο σκορπώντας γέλιο στους θεατές. Εκτός από καλή φωνή ήταν και καλός ηθοποιός αφού αυτός που δεν έπινε ποτέ κατάφερε να πείσει όλους ότι ήταν ο αυθεντικότερος εκπρόσωπος.
Ο Τζαβέλλας εμπνεύστηκε από αυτόν την ταινία. Μόνο που αντί για κωμωδία αποφάσισε να γυρίσει δράμα. Ο πατέρας που είχε χάσει το γιο του στην Αλβανία (οι μνήμες ήταν ακόμα νωπές αφού είχαν περάσει μόλις εννιά χρόνια από τον πόλεμο) και το είχε ρίξει στο ποτό και η κόρη του που ήθελε να παντρευτεί έναν πλούσιο νέο που οι δικοί του δεν ήθελαν να τον δώσουν στην κόρη ενός… μεθύστακα.
Ο Μακρής για πρώτη φορά θα έπαιζε ρόλο δραματικό. Θα έπρεπε να κάνει τον κόσμο να δακρύζει αντί να γελά. Έπρεπε να αναμετρηθεί με τις δυσκολίες του ρόλου. Τα κατάφερε θαυμάσια. Ήταν τόσο καλός που όταν ακούμε για την ταινία το μυαλό μας πάει σε εκείνον κι όχι στον Δημήτρη Χορν ή τους άλλους ηθοποιούς που πήραν μέρος στην ταινία.
Ο Τζαβέλλας έγραψε το σενάριο έκανε την σκηνοθεσία και παρουσίασε στο κοινό ένα από τα πρώτα αριστουργήματα του ελληνικού κινηματογράφου. Καθιέρωσε τον Φίνο ως μεγάλο παραγωγό, τον Ορέστη Μακρή ως δραματικό ηθοποιό, αλλά οι κριτικοί της εποχής δεν ήταν και πολύ… φιλικοί με την ταινία.
Πλοκή
Ο Μικές Λαρδής (Ορέστης Μακρής) είναι ένας φτωχός τσαγκάρης. Δεν μπόρεσε να ξεπεράσει τον ηρωικό χαμό του γιου του στα βουνά της Αλβανίας, και της γυναίκας του αμέσως μετά. Από τον πόνο του άρχισε να γυρνάει στις ταβέρνες της Πλάκας, όπου οι θαμώνες τον ποτίζουν κρασί για διασκέδαση και τον περιγελούν αποκαλώντας τον «χημικό». Η κόρη του, η Άννα (Μπίλλυ Κωνσταντοπούλου), δυναμική και τίμια γυναίκα, πιάνει δουλειά ως δακτυλογράφος στα οινοποιεία Μπακά και εργάζεται με πολύ ζήλο.
Εκεί θα την προσέξει ο ανερχόμενος υιός του αφεντικού, ο Άλεκ Μπακάς (Δημήτρης Χορν), ο οποίος αρχικά θα τη φλερτάρει, αλλά γρήγορα θα την αγαπήσει για τα προτερήματά της και θα της προσφέρει γάμο. Οι γονείς του είναι εναντίον αυτού του γάμου, διότι ετοιμάζουν προξενιό με την κόρη άλλου μεγαλύτερου οινοπαραγωγού. Τελικά δέχονται να γνωρίσουν τους γονείς της Άννας και προγραμματίζουν επίσκεψη. Ο Μικές, ενώ από καιρό προσπαθεί να κόψει το κρασί, εκείνη τη μέρα από τρακ τριγυρνάει στις ταβέρνες και γίνεται στουπί. Επιστρέφει στο σπίτι αργά και χαλάει την επίσκεψη με την εμφάνισή του. Η Άννα όμως μένει πιστή στον πατέρα της και ζητάει συγγνώμη από τον αρραβωνιαστικό της και τους γονείς του, λέγοντας ότι ο γάμος αυτός είναι αδύνατο να γίνει.
Ο Μικές, στην απόγνωσή του, αποφασίζει να αυτοκτονήσει με τη φαλτσέτα στο μαγαζί του, για να μην γίνεται εμπόδιο στη ζωή της κόρης του και τραυματίζεται. Η πράξη του αυτή όμως θα δέσει συναισθηματικά τις δυο οικογένειες και θα αποκαλύψει τα ευγενικά αισθήματα που τρέφουν όλοι αναμεταξύ τους. Στο κρεβάτι του νοσοκομείου την ώρα που ψυχορραγεί, θα δώσει την ευχή του για τον γάμο, ενώ συμπέθεροι και μέλλοντες νιόπαντροι αγκαλιάζονται συγκινημένοι.
Ηθοποιοί
Ορέστης Μακρής – Μικές Λαρδής
Δημήτρης Χορν – Άλεκ Μπακάς
Μπίλλυ Κωνσταντοπούλου – Άννα Λαρδή
Αθανασία Μουστάκα – γιαγιά
Κάτια Λίντα – Καίτη
Μαρία Γιαννακοπούλου – Ελένη Μπακά
Νικόλας Βλαχόπουλος – Δημήτρης Μπακάς
Άννα Κυριακού – Μπέτυ Μπαμπούλια
Θανάσης Τζενεράλης – χειρουργός
Νίκος Ρίζος – ταβερνιάρης
Ράλλης Αγγελίδης – ταβερνιάρης
Γιώργος Βλαχόπουλος – ταβερνιάρης
Αριστείδης Καρύδης-Φουκς
Ρένα Στρατηγού – Ντόλυ
Άννα Ραυτοπούλου
Ζαφειρίνη Γκιουζέπε
Βασίλης Αφεντάκης – ταβερνιάρης
Αλέκος Αναστασιάδης – Μπαμπούλιας
Κώστας Ρίζος
Παύλος Ραφελέτος – θυρωρός
Κώστας Κασκαρής
Γιάννης Σβορώνος
Παραγωγή
Πρόκειται για την πρώτη κινηματογραφική εμφάνιση του Νίκου Ρίζου.
Σε συνέντευξή του στον δημοσιογράφο Φρέντυ Γερμανό, ο Φιλοποίμην Φίνος είχε πει για τα γυρίσματα της ταινίας:
«…..Να σας πω την αλήθεια, εγώ αντιδρούσα για τον μεθύστακα. Ο Τζαβέλας όμως επέμενε και μου λέει “για να σου αποδείξω, μην φοβάσαι, μπαίνω και εγώ συνεταίρος”. Είχε κάτι λεφτά και τα έβαλε, το 1/4 των χρημάτων της ταινίας. Να σας πω ένα ανέκδοτο, μια αστεία σκηνή από τα γυρίσματα. Είναι μια σκηνή που γυρίζει ο Μακρής μεθυσμένος, έξω βρέχει, και έχει υποσχεθεί στην κόρη του ότι δεν θα ξαναπιεί. Μπαίνει μέσα και βλέπει την φωτογραφία του γιου του, ο οποίος σκοτώθηκε στην Αλβανία, αυτός ήταν ο καημός του και έπινε. Λοιπόν σε αυτό το σημείο είχε μια τιράντα να πει ο Μακρής και δεν μπορούσε. Αφού τράβηξαν 2-3 φορές τη σκηνή και σταματούσαν, λέω στον Τζαβέλα: “Ρε Γιώργο, τι παιδεύεσαι; αφού ο Μακρής είναι κάφτρας!” δηλαδή μας έκαψε την σκηνή. Θύμωσε λοιπόν ο Μακρής και λέει “Σταματήστε!”. Βγήκε έξω στα χωράφια και γυρίζει μετά από ένα τέταρτο και το είπε νεράκι! Νεράκι!! Και γυρίζει και μου λέει “εγώ είμαι ο κάφτρας ρε;”…»
Η ταινία προβλήθηκε για πρώτη φορά στις κινηματογραφικές αίθουσες στις 23 Ιανουαρίου 1950, ενώ η προβολή της συνεχίστηκε για 27 συνεχείς εβδομάδες στην Αθήνα και το ρεκόρ εισιτηρίων που δημιούργησε παρέμεινε αξεπέραστο μέχρι το 1963. Με 304.438 εισιτήρια, κατατάχθηκε στην πρώτη θέση ανάμεσα σε 13 ταινίες της ίδιας σεζόν. Το ρεκόρ αυτό ξεπεράστηκε 14 ολόκληρα χρόνια αργότερα, με την προβολή της ταινίας Κάτι να καίει του Γιάννη Δαλιανίδη.
[author title=”Cineramen” author_id=””]
[share title=”Share” facebook=”true” twitter=”true” google_plus=”true” linkedin=”true” pinterest=”true” reddit=”true” email=”true”]
[content_band bg_color=”#e4e4e4″ border=”all”] [container] [custom_headline style=”margin: 0;” type=”center” level=”h4″ looks_like=”h4″ accent=”true”]Δείτε ακόμα στο Cineramen[/custom_headline] [/container] [/content_band]
[recent_posts count=”1″ orientation=”horizontal” category=”kritikes”] [recent_posts count=”1″ no_image=”true” orientation=”vertical” category=”trailers” offset=”2″ ]
[recent_posts count=”1″ category=”afierwmata” no_image=”true”]
[recent_posts count=”1″ category=”themata” no_image=”true”]
[recent_posts count=”1″ category=”eidiseis” no_image=”true”]