Τα πάντα στο Get On Up ξεκινούν από τον εξαιρετικό Chadwick Boseman, ο οποίος κατά την άποψη μας είναι οδοστρωτήρας στον ρόλο του James Brown, πέρα από τη εκπληκτική ομοιότητα σε φωνή, φυσιογνωμία ακόμα και στα τραγούδια που σου τον θυμίζουν και γενικότερα είναι μια παρουσία από τις καλύτερες που έχουμε δει στο είδος.
Από κει και πέρα, η ταινία γενικά είναι καλοφτιαγμένη, με τα προβληματάκια της βέβαια κυρίως ρυθμού με κάποιες σκηνές να είναι λίγο περιττές και αργές με όλα τα κλισέ που “απαιτεί” το είδος, αλλά σε γενικές γραμμές με σεβασμό στην προσωπικότητα που καλείται να καλύψει.
Το έργο του Μικ Τζάγκερ και του σκηνοθέτη Tate Taylor (σκηνοθέτης του αξιοπρεπέστατου Help), δεν είναι καθόλου εύκολο. Καταρχήν, έπρεπε να βρουν κάποιον που να μπορέσει να ταιριάξει φυσιογνωμικά και το ακόμα πιο απαιτητικό ήταν αυτός που θα το έκανε, να ήταν σε θέση να απεικονίσει την σκληρή και δύσκολη προσωπικότητα του James Brown.Όλα αυτά αποτυπώνονται στην οθόνη, μέσω της σπουδαίας ερμηνείας (και σε θέμα υποκριτικής, αλλά και σωματικά) του πρωταγωνιστή της, ο οποίος δένει άψογα με τον ρόλο και σίγουρα θα πρέπει να μας απασχολήσει στα επόμενα Όσκαρ, στα οποία να δούμε ποιος θα πρωτοπάει φέτος. Οι δεύτεροι ρόλοι, ενώ δεν είναι κακοί σίγουρα θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν ακόμα περισσότερο.
Η σκηνοθεσία σε γενικές γραμμές είναι πολύ καλή και απεικονίζει την εποχή με ακρίβεια καθότι ρούχα, κουρέματα, και γενικότερα το όλο κλίμα μας μεταφέρεται με επιτυχία στο Get On Up. Εκεί που τα πράγματα ενώ πηγαίνουν πολύ καλά, θα μπορούσαμε να είχαμε να είχε γίνει η υπέρβαση είναι στο σεναριακό κομμάτι του Get On Up. Ενώ είναι ολοφάνερο ότι έχει γίνει καλή δουλειά και πέρα από τα μουσικά κομμάτια, η ταινία διαθέτει ένα αξιοπρεπές σεναριακό υπόβαθρο είναι κάποια σημεία που δυστυχώς χάνεται κάπως η μπάλα με αποτέλεσμα να να μην γίνεται η υπέρβαση σε μια ταινία που θα μπορούσε να γίνει ακόμα και κλασική.
Ωστόσο, σε καμία περίπτωση δεν είναι ταινία που θα προσπεράσεις, διότι ίσα ίσα βλέπεται με μεγάλο ενδιαφέρον και καταφέρνει (κάτι δύσκολο για Χολιγουντιανή βιογραφία) να αποτυπώσει την μεγάλη φιγούρα της soul funk μουσικής και να δώσουν το κινηματογραφικό πρεστίζ που του αξίζει. Εκεί που παθαίνεις πλάκα επίσης, είναι όταν ο Boseman αρχίζει τα πρώτα τραγούδια ως James Brown, με την ομοιότητα να είναι και εκεί καταπληκτική.
Γενικά, το Get On Up, κατά την άποψη μας είναι μια ταινία γυρισμένη με απεριόριστο σεβασμό στο είδος και το πρόσωπο για το οποίο μιλάει σε μια ταινία που αποδεικνεύεται ευχάριστη έκπληξη και αν μάλιστα πρόσεχε και κάποιες λεπτομέρειες θα μπορούσε να ξεχωρίσει στο είδος της και όχι μόνο. Μια πολύ καλή επιλογή, για οποίον αγαπάει την ωραία μουσική και κυρίως τον James Brown σε μια ταινία που ενδέχεται να μας απασχολήσει μελλοντικά στα Όσκαρ, λόγω του εξαίσιου πρωταγωνιστή της.
Get On Up Official Trailer
Get On Up Poster Art
Title
Title
