[line]
[dropcap]”Ο[/dropcap] επίμονος, ακούραστος κυριος Πόταγας, κατόρθωσε στα 94 χρόνια του και μετά τη μακρά περίοδο των κλειστων κινηματογράφων λογω των μετρων της πανδημιας, να ανοίξει ξανά το ΠΑΛΑΣ στο Παγκράτι, το περασμενο Σάββατο 19 Ιουνη για την εναρξη της θερινης σαιζόν.
Όμως την επομενη μερα, την Κυριακή το πρωί, οι δυναμεις του τον εγκατελειψαν. Με λυπη πληροφορηθηκαμε οτι μετά απο ολιγοημερη νοσηλεία στον Ευαγγελισμό, από σήμερα το πρωί, ο κύριος Πόταγας δεν θα είναι πια μαζί μας.
Όλοι όσοι συνεργαστήκαμε και συνδεθήκαμε φιλικά μαζι του, θα θυμόμαστε εναν εξαιρετικό άνθρωπο μοναδικής ακεραιότητας, που αποχώρησε οπως ακριβώς επιθυμούσε, όρθιος και μέσα στον κινηματογράφο ΠΑΛΑΣ, που κληρονομησε απο τον πατερα του και που τόσο αγαπουσε.”
Η ανακοίνωση αυτή είναι από την σελίδα Filmtrade και έτσι ο Ματθαίος Πόταγας, ιδιοκτήτης του κινηματογράφου Παλάς, δεν βρίσκεται πλέον στη ζωή. Είχε δώσει και μια σπουδαία συνέντευξη, εξηγώντας την αγάπη του για τον κινηματογράφο.
Μεταξύ άλλων είχε δηλώσει: «Το σινεμά λειτουργεί ανελλιπώς από την πρώτη μέρα που άνοιξε. Είναι για εμάς προτιμότερο να προβάλουμε μία ταινία που δεν θα κάνει πολλά εισιτήρια, αρκεί ο κόσμος να βγει από την αίθουσα ευχαριστημένος. Η μεγαλύτερη απόλαυση είναι οι καλές κουβέντες που ακούμε στην έξοδο. Δεν κάνουμε εκπτώσεις σε αυτό. Ποτέ δεν κρίνουμε τις ταινίες από εμπορική σκοπιά».
“Στο Πάλας μία καλή ταινία παίζεται για πολλές εβδομάδες, ενώ με ένα εισιτήριο των 10 ευρώ μπορεί να δει κανείς τρεις ταινίες της επιλογής του. Ο κύριος Ματθαίος ζει μέσα στον κινηματογράφο από 8 χρόνων. «Τότε ήμουν μαθητής και στις διακοπές μου βοηθούσα στις μικροδουλειές. Από μικρός είχα μία φοβερή αγάπη, ένα πάθος για τον κινηματογράφο. Από το 1953 ανέλαβα τη λειτουργία του Πάλας».
Κάποτε οι ουρές έφταναν μέχρι την οδό Αγίου Φανουρίου, τον κάθετο δρόμο στην Υμηττού. «Δεν μπορώ να ξεχάσω τον συνωστισμό που δημιουργούνταν σχεδόν κάθε μέρα, ειδικά τις Κυριακές». Η παλιά εποχή του κινηματογράφου είχε καβγάδες και εντάσεις, καθώς ο κόσμος δεν είχε ακόμα εξοικειωθεί με τους κανόνες του. «Οι περισσότεροι ήταν τότε ατίθασοι και εριστικοί. Τσακώνονταν για τις θέσεις, μάλωναν αν πείραζε κάποιος το κορίτσι του άλλου, κάπνιζαν μέσα στην αίθουσα. Σε κάποιους παλιούς κινηματογράφους στην Ομόνοια έψηναν ρέγκες απ’ έξω, ενώ είχαν ταμπέλες που ζητούσαν από τους λουστραδόρους να αφήνουν έξω τα κασεδάκια τους. Ηταν άλλες εποχές».
(φωτογραφια: SOOC, Γιώργος Βιτσαράς – απο το αρθρο https://www.koutipandoras.gr/…/sine-palas-i-istoria-toy…)
[author title=”Cineramen” author_id=””]
[share title=”Share” facebook=”true” twitter=”true” google_plus=”true” linkedin=”true” pinterest=”true” reddit=”true” email=”true”]
[content_band bg_color=”#e4e4e4″ border=”all”] [container] [custom_headline style=”margin: 0;” type=”center” level=”h4″ looks_like=”h4″ accent=”true”]Δείτε ακόμα στο Cineramen[/custom_headline] [/container] [/content_band]
[recent_posts count=”1″ orientation=”horizontal” category=”kritikes”] [recent_posts count=”1″ no_image=”true” orientation=”vertical” category=”trailers” offset=”2″ ]
[recent_posts count=”1″ category=”afierwmata” no_image=”true”]
[recent_posts count=”1″ category=”themata” no_image=”true”]
[recent_posts count=”1″ category=”eidiseis” no_image=”true”]