Χωρίς αμφιβολία ο Andrei Tarkofsky είναι ένας από τους σπουδαιότερους σκηνοθέτες στην ιστορία του κινηματογράφου, με κάθε του ταινία να είναι ένα σεμινάριο κινηματογράφου και γενικότερα μια σπουδή πάνω στον χώρο της έβδομης τέχνης.
Ένας Ρώσος ποιητής, συνοδευόμενος από τη μεταφράστριά του, αναζητά στην Ιταλία τα ίχνη ενός συμπατριώτη του συνθέτη του 18ου αιώνα.
Το αριστούργημα του Andrei Tarkofsky, Νοstalghia, το οποίο θα μας απασχολήσει στο νέο Classic’s Corner, είναι μια ταινία υπόδειγμα σκηνοθεσίας και κινηματογράφησης στην πιο προσωπική ταινία του σκηνοθέτη. Ήταν η πρώτη παραγωγή του σκηνοθέτη έξω από την Ρωσία. Παράλληλα απαγγέλλονται ποιήματα του Αρσένη Ταρκόφσκι, πατέρα του σκηνοθέτη.
Ο θρύλος του παγκόσμιου κινηματογράφου κατάφερε πριν πολλές δεκαετίες να δημιουργήσει ακόμα μια ακόμα έξοχη ταινία, η οποία καταφέρνει να θίξει ζητήματα που ακόμα και τώρα 4 δεκαετίες μετά παραμένουν επίκαιρα όσο δεν πάει.
Θα ήταν άδικο φυσικά και δεν θα το κάνουμε να την συγκρίνουμε με κάποιες άλλες από τις ταινίες του, ωστόσο και στην ταινία Νοstalghia ξεδιπλώνονται όλες οι αρετές του σπουδαίου δημιουργού σε ένα ακόμα αριστούργημα του.
Η ταινία έχει πολλά υπέροχα πλάνα τα οποία ουσιαστικά έδωσαν το έναυσμα για μια νέα εποχή και την δημιουργία μιας πιο “εναλλακτικής” σκηνοθεσίας, ενώ κάποιες σκηνές με ιδιαίτερες τεχνικές του ξεκίνησαν μια… επανάσταση της εικόνας στο σινεμά.
Σαγηνευτικός και όπως πάντα κυνικός σε όσα θέλει να περάσει μέσα από καθηλωτικές εικόνες, ερμηνείες που τσακίζουν κόκκαλα και μια κοινωνική κριτική η οποία είναι σίγουρα επίκαιρη, ο Tarkofsky με την ταινία Νοstalghia να κάνει θαύματα.
Δεν υπάρχει ούτε ένα πλάνο που να μην έχει κάποια συνοχή ή να λες ότι είναι αχρείαστο, χτίζει άμεση επαφή με τον θεατή σε πολλές σκηνές με τον τέταρτο τοίχο, ενώ παράλληλα φροντίζει ώστε να μην μπορέσει το βλέμμα ούτε δευτερόλεπτο να φύγει από την οθόνη.
Μερικές από τις στιχομυθίες που υπάρχουν μέσα στο Νοstalghia είναι βγαλμένες μέσα από τα πιο τρελά όνειρα των απανταχού σινεφίλ ή για να το διατυπώσουμε καλύτερα γενικά πρόκειται για μια από τις μεγαλύτερες ταινίες που έβγαλε ποτέ ο κινηματογράφος.
Οι αλληγορίες που χρησιμοποιούνται είναι ορατές όχι μόνο μέσα από τους χαρακτήρες και τις ατάκες τους, αλλά και μέσα από τα χρώματα των πλάνων με τα περισσότερα να είναι πιο μουντά και άλλα πιο “ανοιχτά” και δίνουν άλλο τόνο στο Νοstalghia.
Για να συνοψίσουμε, μιας και ότι και να πούμε είναι λίγο για αυτή την ταινία είναι ένα ακόμα αριστούργημα της 7ης τέχνης, μια ταινία που δεν θα σταματήσει να επηρεάσει ολόκληρο το σινεμά όσο χρόνια κι αν περάσουν.
Mια ακόμα ταινία του Andrei Tarkofsky, η οποία όχι μόνο δεν έχει ξεφτίσει από τον χρόνο, αλλά γίνεται ολοένα και καλύτερη με το πέρασμα του και παραμένει επίκαιρη όσο ποτέ, με την εικόνα να μιλάει από μόνη της, μια ταινία που δεν πρέπει με τίποτα να χάσετε.
Nostalghia Trailer
Cineramen
Share
