Πόσο εύκολα μπορείς να αποφασίσεις να στείλεις στο θάνατο έναν άνθρωπο; Πόσο αδιάσειστες μπορούν να είναι κάποιες μαρτυρίες; Πόσο σημαντικό ρόλο παίζει η υποκειμενικότητα, οι προκαταλήψεις ακόμη και η ανευθυνότητα του καθενός από τους δώδεκα ενόρκους;
- Γράφει ο Παναγιώτης Πυλαρινός από το Cinemafiles
Σαν σήμερα έκαναν πρεμιέρα “Οι 12 Ένορκοι” (10/4/1957) του Sidney Lumet. Μια καθηλωτική δικαστική – αστυνομική ιστορία, μια κοινωνική αλληγορία για την εφαρμογή της δημοκρατίας στην κοινωνία , με ενα σενάριο απλό , αλλά και ταυτόχρονα εκπληκτικά ευρηματικό. Μια ταινία που θα μπορούσε κάλλιστα να είναι μία άψογη θεατρική παράσταση.
Η ταινία ξεκινάει στην αίθουσα ενός δικαστηρίου όπου ένα 18χρόνο αγόρι από την Ισπανία καταδικάζεται με θανατική ποινή σε ηλεκτρική καρέκλα για την δολοφονία του πατέρα του. Ο δικαστής καλεί τους δώδεκα ένορκους να αποσυρθούν για να βγάλουν την ετυμηγορία τους. Για να “εκτελεστεί” ο 18χρονος κατηγορούμενος θα πρέπει να συναινέσουν και οι 12. Μέσα σε ένα ψυχρό, αλλά αποπνικτικό δωμάτιο με ένα μεγάλο τραπέζι και δώδεκα καρέκλες διαδραματίζεται όλη υπόθεση της ταινίας.
[image type=”none” float=”none” src=”https://www.cineramen.gr/wp-content/uploads/2020/04/12-angry-men-cineramen-1.jpg” info=”none” info_place=”top” info_trigger=”hover”]
Στην αρχή της συνεδρίας δείχνουν ότι οι ένορκοι είναι πεπεισμένοι πως ο νεαρός είναι ένοχος. Καλούνται να ψηφίσουν. Όλοι ψηφίζουν ότι είναι ένοχος εκτός από τον 8ο ένορκο (Henry Fonda), ο οποίος διατηρεί αμφιβολίες για την ενοχή του νεαρού και προσπαθεί να πείσει τους υπόλοιπους έντεκα ενόρκους ότι τα στοιχεία δεν είναι τόσο ξεκάθαρα όσο φαίνονται. Μέσα από διάφορες συζητήσεις μεταξύ τον ενόρκων ξεδιπλώνονται μπροστά μας δώδεκα διαφορετικές προσωπικότητες και η ταινία καταλήγει σε μια αποκάλυψη των αδυναμιών, των προκαταλήψεων και των προβλημάτων του κάθε ενόρκου.
Μαθήματα σκηνοθεσίας από έναν κορυφαίο Αμερικανό σκηνοθέτη, στην πρώτη του κινηματογραφική δουλειά , η οποία καταφέρνει να σε κρατήσει προσηλωμένο για 96 λεπτά, χωρίς να πλατειάσει ούτε στιγμή , ενω παράλληλα το υποδειγματικό θεατρικό σενάριο του Reginald Rose, “παίζει” ένα διαλογικό πινγκ-πονγκ με μια δικαστική υπόθεση που αποκαλύπτεται ως λιγότερο απλή απ` όσο φαίνεται και εξελίσσεται ως μια εκπληκτικά ενδιαφέρουσα ιστορία μυστηρίου, με αποτέλεσμα να παρακολουθείται με κομμένη την ανάσα από το πρώτο ως το τελευταίο της πλάνο. Ρεσιτάλ ερμηνείας και από τους 12 πρωταγωνιστές, με επικεφαλής έναν εκπληκτικό Henry Fonda.