Παρασκευή, 8 Δεκεμβρίου, 2023
Cineramen Rebranded Logo

Φανατικοί του κινηματογράφου με αγάπη για κριτικές, αφιερώματα και πρόσφατες ειδήσεις από το χώρο της μεγάλης και της μικρής οθόνης, αλλά και από τον κόσμο των videogames. 🎥🍿👾

ΑρχικήΤαινίεςΚοινωνικέςAν - Κριτική ταινίας

Aν – Κριτική ταινίας

- Advertisement -
- Advertisement -
Βαθμολόγησε το άρθρο
[Total: 0 Average: 0]

[line]

Διάρκεια: 111′

Πρωταγωνιστούν: Χριστόφορος Παπακαλιάτης, Μαρίνα Καλογήρου, Γιώργος Κωνσταντίνου, Μάρω Κοντού, κ.α.

Ένα παραμύθι για τις σχέσεις, με κεντρικούς ήρωες δύο νέους ανθρώπους της σημερινής εποχής, τον Δημήτρη και τη Χριστίνα, και με αφηγητές σε αυτό το παραμύθι δύο από τους πιο αγαπημένους ήρωες μίας παλαιότερης εποχής. Τον Αντωνάκη και την Ελενίτσα Κοκοβίκου. Ο Αντωνάκης και η Ελενίτσα, οι ήρωες της ταινίας «Η δε γυνή να φοβήται τον άνδρα» του Γιώργου Τζαβέλλα, είναι 45 χρόνια μετά ακόμα μαζί, ακόμα ερωτευμένοι και πιο επίκαιροι από ποτέ. Γίνονται για χάρη της ιστορίας μας οι δύο κεντρικοί αφηγητές και λειτουργούν σαν γέφυρα ανάμεσα στη γενιά του τότε και του σήμερα. Η μία γενιά δίνει την σκυτάλη στην επόμενη, σε μία εποχή που όλα μοιάζουν βιαίως να επιστρέφουν στο τότε. Μία ερωτική ιστορία με εμπόδια και ανατροπές που προκαλούνται όχι από τρίτους αλλά από την ίδια τη ζωή.

BΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 2 / 5

Δεν μπορώ να πώ σε καμία περίπτωση ότι αποτελώ fan του Παπακαλιάτη (ούτε φυσικά τον αντιπαθώ, διότι έχει πάντα κάποια καλά στοιχεία στις δουλειές του), οπότε δεν περίμενα και σαν τρελός να δώ το Αν. Αλλά αφού έκατσε να το δώ, προσπάθησα να είμαι αμερόληπτος παρά την μικρή προκατάληψη που είχα μπαίνοντας στην αίθουσα. Ε λοιπόν, δεν είναι ούτε έκτρωμα, ούτε φυσικά και ταινιάρα η σκηνοθετική απόπειρα αυτή. Η αλήθεια είναι κάπου στην μέση. Είναι φανερό καταρχήν, ότι προσπαθεί να χωρέσει μέσα πολλά στοιχεία που τον ανέδειξαν στις ταινίες του και άλλα περισσότερα. Απόλυτα λογικό, μιας και μιλάμε για το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Παπακαλιάτη.

Όπως επίσης δεν πολυδιαφέρει και από τις τηλεοπτικές σειρές που έχει κάνει. Ας τα πάρουμε από την αρχή όμως. Η ιδέα να παρουσιάσει τις δυο εκδοχές του “Άν” στην ιστορία του είναι αντιγραφή του “Sliding doors” με την Γκουινεθ Πάλτροου, ωστόσο μέχρι ένα σημείο δείχνει να λειτουργεί καλά. Όχι βέβαια ότι πρόκειται για κάτο το τρομερά πρωτότυπο, αλλά παρακολουθείται με ενδιαφέρον τουλάχιστον στο πρώτο μισό της. Οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι διαθέτει τα πλεονεκτήματα του Παπακαλιάτη (ωραία πλάνα, εξαιρετική φωτογραφία και πολύ καλό soundtrack), αλλά μαζί με αυτά “κουβαλάει” από τις σειρές του και την υπερβολή, την αυταρέσκεια και τις αμπελοφιλοσοφίες που εκστομίζουν κάθε τρεις και λίγο οι ήρωες του, στερώντας παράλληλα την ευκαιρία για κάτι καλύτερο.

Το πρώτο μέρος είναι αρκετά εύπεπτο και βλέπεται ευχάριστα, αλλά τα γνώριμα κλισέ εμφανίζονται κάπου εκεί (όχι ότι απουσιάζουν στο πρώτο μισό) και καταστρέφουν ότι καλό πάει να δημιουργηθεί. Μάλιστα, στο τέλος δείχνει η ταινία να είναι μεγαλύτερη απ’ ότι χρειάζεται με μερικές σκηνές να είναι τραβηγμένες. Ερμηνευτικά, ο Παπακαλιάτης με την Καλογήρου, γράφουν στην κάμερα και θα μπορούσαν να είναι ακόμα καλύτεροι αν τους βοηθούσε και το (μικρών δυνατοτήτων) σενάριο. Οι “σφήνες” με τον Κωνσταντίνου και την Κοντού είναι τελείως αχρείαστες, αν και έχουν την πλάκα τους. Οι υπόλοιποι ηθοποιοί πουν συμμετέχουν, δυστυχώς σε μεγάλο βαθμό είναι διακοσμητικοί και δεν αξιοποιούνται. Σε γενικές γραμμές πάντως είναι καλούτσικη προσπάθεια, που ήθελε αρκετή δουλειά ακόμα, για να γίνει κανονική ταινία, ωστόσο το ελαφρυντικό του Παπακαλιάτη ότι είναι η πρώτη του ταινία τον σώζει κάπως.

Το βρήκα καλύτερο απ’ ότι περίμενα, αλλά δεν τρελάθηκα κιόλας για όλο αυτόν τον ντόρο που έχει γίνει. Μπορεί να είναι καλύτερη του μέσου όρου εμπορικών ταινιών, αλλά δεν είναι κάποια ταινία που θα μείνει χαραγμένη στο μυαλό του θεατή για καιρό, χωρίς ωστόσο να σημαίνει ότι είναι κακή ταινία και δεν κυλάει ευχάριστα η ώρα.

[line]

https://www.youtube.com/watch?v=RVTA7sr6X9c

[author title=”Cineramen” author_id=””]

[share title=”Share” facebook=”true” twitter=”true” google_plus=”true” linkedin=”true” pinterest=”true” reddit=”true” email=”true”]

[content_band bg_color=”#e4e4e4″ border=”all”] [container] [custom_headline style=”margin: 0;” type=”center” level=”h4″ looks_like=”h4″ accent=”true”]Δείτε ακόμα στο Cineramen[/custom_headline] [/container] [/content_band]

[recent_posts count=”1″ orientation=”horizontal” category=”kritikes”] [recent_posts count=”1″ no_image=”true” orientation=”vertical” category=”trailers” offset=”2″ ]

[recent_posts count=”1″ category=”afierwmata” no_image=”true”]

[recent_posts count=”1″ category=”themata” no_image=”true”]

[recent_posts count=”1″ category=”eidiseis” no_image=”true”]

- Advertisement -
Νίκος Δρίβας
Νίκος Δρίβαςhttps://www.cineramen.gr
Δημιουργός και συντάκτης του Cineramen αλλά κυρίως φανατικός του σινεμά.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΝΕΑ

ΑΦΗΣΤΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΑΣ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.

- Advertisment -

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΥΝΤΑΚΤΗ

- Advertisment -