[line]
[dropcap]Τ[/dropcap]α δικαστικά δράματα αποτελούν ένα κινηματογραφικό υποείδος ιδιαίτερα αγαπητό, καθώς μπορούν να αποτελέσουν αφορμή για να ακουστούν συγκλονιστικές ιστορίες προς την αναζήτηση της υπέρτατης αλήθειας, και βέβαια να επιτευχθεί (έστω κινηματογραφικά) η απόδοση δικαιοσύνης που τόσο νιώθουμε ότι εκλείπει.
Στα πιο τεχνικά, όταν η δουλειά γίνεται σωστά, τα δικαστικά δράματα έχουν στη βάση τους καλοδουλεμένα σενάρια, σφιχτοδεμένο μοντάζ, δυναμικές ερμηνείες και μπόλικο σασπένς μέχρι την τελική ετυμηγορία. Όλα δηλαδή τα βασικά στοιχεία που κάνουν μια ταινία σπουδαία, μακριά από εφέ και εντυπωσιασμούς.
Ακολουθούν ενδεικτικά 10 κλασικές επιλογές, με αρκετές από τις παρακάτω ταινίες να αποτελούν σταθμό όχι μόνο στο συγκεκριμένο κλειστό υποείδος, αλλά γενικότερα στην κινηματογραφική ιστορία καθώς έχουν αποκτήσει τη δική τους ξεχωριστή θέση σε αυτή.
Witness for the Prosecution (1957)
Ένας άντρας βρίσκεται κατηγορούμενος για το φόνο μιας ηλικιωμένης γυναίκας, με την υπεράσπισή του να αναλαμβάνει ένας εξαιρετικός, αλλά με προβλήματα υγείας, δικηγόρος.
Η ίδια η ταινία μας συμβουλεύει στο τέλος να μην κάνουμε spoilers για να διατηρηθεί το σασπένς για όσους δεν την έχουν δει. Έτσι με προσοχή θα πούμε ότι αν δεν το έχετε δει, τρέξτε! Βασισμένο σε έργο της Agatha Christie με πλήθος ανατροπών μέχρι το τελευταίο λεπτό, σκηνοθεσία από τον μεγάλο Billy Wilder που διατηρεί σταθερά ευχάριστο ρυθμό και θεατρικότητα, και ένα καλοκουρδισμένο καστ με τον απολαυστικότατο Charles Laughton να πρωτοστατεί, δημιουργούν μια από τις καλύτερες ταινίες στο συγκεκριμένο υποείδος.
12 Angry Men (1957)
12 ένορκοι καλούνται να αποφανθούν για μια υπόθεση ανθρωποκτονίας με κατηγορούμενο τον γιο του θύματος.
Η πρώτη ταινία του Sidney Lumet είναι ένα θεατρικό δράμα δωματίου, με τους 12 χαρακτήρες να δημιουργούν μια μικρογραφία της κοινωνίας με αναπόφευκτες συγκρούσεις καθώς προσπαθούν να καταλήξουν σε ομόφωνη απόφαση. Μια ταινία για την αξία της ελευθερίας του λόγου και το δικαίωμα υπεράσπισής του, με τον Lumet να διατηρεί αμείωτο το ενδιαφέρον παρά τις δυσκολίες του concept, καθώς με την κάμερά του καταφέρνει να παίρνει θέση ή να κρατά αποστάσεις από τα λεγόμενα, αποτυπώνοντας διαφορές και αντιθέσεις στα ιδρωμένα πρόσωπα των πρωταγωνιστών, με τον Henry Fonda σε μια από τις πιο διάσημες ερμηνείες του, απέναντι (μεταξύ άλλων) στον στιβαρό Lee J. Cobb.
Anatomy of a Murder (1959)
Ένας ξεπεσμένος δικηγόρος αναλαμβάνει να υπερασπιστεί έναν άντρα που δολοφόνησε τον βιαστή της γυναίκας του.
Ο Otto Preminger ανατέμνει σεμιναριακά τη δικαστική διαμάχη με μεθοδικότητα και ακρίβεια, παρουσιάζοντας σταδιακά τα στοιχεία της υπόθεσης και διατηρώντας αμείωτο το ενδιαφέρον μέχρι το τέλος. Υπέροχος όπως πάντα ο James Stewart, σταθερά απολαυστικός ο George C. Scott στην απέναντι δικαστική πλευρά σε ένα υποδειγματικό φιλμ του είδους.
Inherit the Wind (1960)
Η «Δίκη των Πιθήκων» όπως έμεινε γνωστή, φέρνει στο εδώλιο έναν δάσκαλο που υποστήριζε την (παράνομη το 1925) θεωρία της εξέλιξης του Δαρβίνου, εις βάρος της θρησκευτικής ερμηνείας.
Ο Stanley Kramer παίρνει σαν βάση ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον σενάριο για να αποτυπώσει τη σύγκρουση ανάμεσα σε θρησκεία και επιστήμη, της προόδου έναντι του συντηρητισμού, της ελευθερίας του λόγου απέναντι στη χειραγώγηση της σκέψης, με την κόντρα αυτή να προσωποποιείται σε ένα ερμηνευτικό μπρα ντε φερ μεταξύ των σπουδαίων Spencer Tracy και Fredric March.
Judgment At Nuremberg (1961)
Βασισμένο στη «Δίκη των Δικαστών» που έγινε με το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου στη Νυρεμβέργη.
Το επικό φιλμ του Stanley Kramer ρίχνει φως στις πιο σκοτεινές στιγμές της ανθρώπινης ιστορίας, φέρνοντας παράλληλα στο προσκήνιο και την έννοια της συλλογικής ευθύνης που έχουμε όλοι μπροστά στη δημιουργία τέτοιων εγκλημάτων, είτε μέσω της ανάδειξη ηγετών που τα πραγματοποιούν, είτε με την αθόρυβη συγκατάβασή μας. Εξαιρετικό σενάριο με τεκμηρίωση και επιχειρηματολογία από κάθε πλευρά, και ένα πρωτοκλασάτο καστ με ηθοποιούς από την αφρόκρεμα της εποχής (Spencer Tracy, Burt Lancaster, Maximilian Schell, Marlene Dietrich, Judy Garland, Montgomery Clift).
To Kill a Mockingbird (1962)
Στην Αλαμπάμα της δεκαετίας του ’30, ένας ανιδιοτελής δικηγόρος αποφασίζει να υπερασπιστεί έναν νεαρό αφροαμερικανό που κατηγορείται για βιασμό.
Το κλασικό μυθιστόρημα του Harper Lee μεταφέρεται κινηματογραφικά με ένα φιλμ που λειτουργεί περισσότερο ως κοινωνικό σχόλιο κατά του ρατσισμού μέσω της προσωπογραφίας του πρωταγωνιστή με τον στιβαρό και αριστοκρατικό Gregory Peck στον πρώτο ρόλο ως φάρο δικαιοσύνης και εντιμότητας, και λιγότερο ως δικαστικό δράμα. Παρόλα αυτά η παρουσία του Peck και τα λίγα λεπτά που χρειάζεται για να αγορεύσει στη δικαστική αίθουσα είναι αρκετά για να τοποθετήσουν την ταινία σε must see του είδους.
…And Justice for All (1979)
Ένας δικηγόρος καλείται να υπερασπιστεί σε μια υπόθεση βιασμού έναν δικαστή με τον οποίο δεν έχει και τις καλύτερες σχέσεις, ενώ παράλληλα έχει να διαχειριστεί τις υπόλοιπες υποθέσεις του.
Το “Justice” αποτελεί μια από τις λιγότερο διαφημισμένες ταινίες του Al Pacino την εποχή της εκτόξευσής του στα 70s, αλλά πρόκειται για ένα φιλμ που αξίζει την προσοχή για δύο λόγους. Πρώτα απ’ όλα για άλλη μια ορμητική και δυναμική ερμηνεία από τον Pacino που καταλήγει σε μια εντυπωσιακή αγόρευση, αλλά και για την προσπάθεια του φιλμ να τοποθετήσει στο προσκήνιο την έννοια της «Δικαιοσύνης», η οποία δυστυχώς μέσα από δικηγορικά τερτίπια συχνά λυγίζει, παρερμηνεύεται, και τελικά αδικεί.
The Verdict (1982)
Οι συγγενείς μιας γυναίκας που έμεινε εγκεφαλικά νεκρή μετά από μία εγχείρηση, προσλαμβάνουν έναν δικηγόρο για να επιτύχει αποζημίωση εις βάρος του νοσοκομείου και των γιατρών.
Ο σπουδαίος Sidney Lumet στήνει απλά και ξεκάθαρα μια δυνατή υπόθεση, δικαστική όσο και εξιλέωσης, με τον πρωταγωνιστή στη δική του προσωπική σταυροφορία σε μια απέλπιδα προσπάθεια σωτηρίας για τον εαυτό του, αλλά και την πίστη ότι μπορεί, έστω και σπάνια, να αποδοθεί πραγματική δικαιοσύνη. Ιδανικός στο ρόλο του δικηγόρου ο Paul Newman σε μια από τις πιο ώριμες και πιο ολοκληρωμένες ερμηνείες του, με δυνατό συμπληρωματικό καστ τους James Mason, Charlotte Rampling, και Jack Warden.
A Few Good Men (1992)
Δύο πεζοναύτες κατηγορούνται για ανθρωποκτονία ενός τρίτου πεζοναύτη, με την υπεράσπισή τους να αναλαμβάνει ένας νεαρός και άπειρος δικηγόρος.
Η ταινία του Rob Reiner ακολουθεί τα πρότυπα κλασικών δικαστικών θρίλερ, και μπορεί να διακατέχεται από έναν αμερικανοτραφή ακαδημαϊσμό, αλλά το πάντα καλοδουλεμένο σενάριο του Aaron Sorkin, η τοποθέτηση του φιλμ στα στρατιωτικά πλαίσια που αναδεικνύουν τον μιλιταριστικό παραλογισμό, και οι δυναμικές ερμηνείες των πρωταγωνιστών με τους Tom Cruise και Jack Nicholson να πρωτοστατούν, κάνουν το φιλμ να ξεχωρίζει, χαρίζοντας και ορισμένες μνημειώδεις στιγμές.
Philadelphia (1993)
Ο αγώνας υπεράσπισης ενός στελέχους δικηγορικής εταιρείας ο οποίος απολύεται επειδή είναι φορέας του AIDS.
Ταινία-σταθμός στην αμερικάνικη κινηματογραφική ιστορία, φιλμ που σπάει το ταμπού του AIDS και με αίσθημα ευθύνης αποτυπώνει το κοινωνικό στίγμα που ακολουθεί (ελπίζουμε όχι πια…) τα οροθετικά άτομα. Όλα τα στάδια της κοινωνικής αποξένωσης δίνονται στη διάρκεια μιας καλοστημένης δικαστικής διαμάχης η οποία υπηρετείται ιδανικά από τους σπουδαίους ηθοποιούς (συγκινητικός ο Tom Hanks στον πρώτο ρόλο), από τη διεισδυτική σκηνοθετική ματιά του Jonathan Demme, αλλά και το πένθιμο soundtrack, όπου μεταξύ άλλων ακούμε τον Bruce Springsteen στους τίτλους αρχής και τον Neil Young στο δακρύβρεχτο φινάλε.
[author title=”Cineramen” author_id=””]
[share title=”Share” facebook=”true” twitter=”true” google_plus=”true” linkedin=”true” pinterest=”true” reddit=”true” email=”true”]
[content_band bg_color=”#e4e4e4″ border=”all”] [container] [custom_headline style=”margin: 0;” type=”center” level=”h4″ looks_like=”h4″ accent=”true”]Δείτε ακόμα στο Cineramen[/custom_headline] [/container] [/content_band]
[recent_posts count=”1″ orientation=”horizontal” category=”kritikes”] [recent_posts count=”1″ no_image=”true” orientation=”vertical” category=”trailers” offset=”2″ ]
[recent_posts count=”1″ category=”afierwmata” no_image=”true”]
[recent_posts count=”1″ category=”themata” no_image=”true”]
[recent_posts count=”1″ category=”eidiseis” no_image=”true”]
